Inhoud (alfabetisch)
Away in a manger
Christmas Lullaby
Hark now hear
Les Misérables
Nativity Carol
Scarborough Fair
Summertime
Uit het Engels/Amerikaans
Een licht schijnt helder in de duisternis in Bethlehem:
Engelen zingen, hun klanken vullen de lucht.
Wijze mannen hebben een lange reis gemaakt
om hun Messias te begroeten;
maar daar ligt alleen maar een moeder met een kindje.
Ave Maria, dit is het zachte wiegeliedje, dat leger van engelen zingt.
Ave Maria, Maagd en Moeder van Jezus, onze koning.
Waar zijn zijn hovelingen, wie zijn zijn helpers?
Waarom draagt hij geen scepter of kroon?
Herders zijn hovelingen, arme mensen in plaats van helpers,
Met vrede als zijn scepter en zijn liefde bij wijze van kroon.
Maar wat te doen nu jouw rijkdommen niet goud en wierook zijn?
Leg ze voor hem neer met het hart vol liefde.
Prijs het Christuskindje en prijs zijn Moeder,
die ons een Redder schonk bij Gods genade.
Zomer, en we kunnen makkelijk rondkomen
De vissen springen uit het water
en de katoen staater welig bij.
Je papa is in goeden doen
en je mama ziet er geweldig uit.
Dus, stil maar, kindje, huil maar niet.
Eens op zo’n morgen sta je zingend op,
dan spreid je je vleugels uit
en de hemel is je niet hoog genoeg.
Maar tot die morgen
is er niks wat je kan deren,
want zijn papa en mama bij jou.
Misérables
Aan het eind van de dag ben je weer een dagje ouder en dat is alles at je kunt zeggen van het leven van arme mensen.
Het is een gevecht, een oorlog, en er is niets waar iemand iets mee opschiet, weer een dag van rondhangen, wat heb je eraan?
Een dag minder om te leven.
Aan het eind van de dag ben je weer een dagje kouder en het shirt rond je schouders houdt de kilte niet tegen en de ‘rechtschapen’ haaste zich voorbij ze horen niet dat de kleintjes huilen en de winter komt al gauw, klaar om te doden.
Een dag dichter bij sterven.
Aan het eind van de dag begint er weer een dag te schemeren en de zon in de morgen staat klaar om op te gaan zoals de golven op het zand slaan, zoals de storm elke volgende breekt er is honger in het land er moet een rekening worden vereffend en wij moeten betalen.
Er was eens tijd dat de mensen aardig waren en hun stemmen waren zacht en hun woorden uitnodigend.
Er was een tijd dat de liefde blind was en de wereld was een lied, en het lied gaf inspiratie.
Er was eens een tijd.
Toen ging alles fout.
Ik droomde een droom in vervlogen tijden toen de hoop levendig en het leven het leven waard was.
Ik droomde dat de liefde nooit zou vergaan en dat God alles zou vergeven.
Maar de tijger komt ’s nachts met hun stemmen zacht als de donderdag als ze jouw hoop de bodem in slaan, als ze je dromen beschamen.
Hij sliep een zomer aan mijn zijde sliep een zomer bij haar, hij vulde mijn dagen met eindeloze verbazing.
Hij pakte me mijn jeugd af, achteloos, maar hij was weg, toen de herfst aanbrak.
En ik bleef maat dromen dat hij bij me kwam dat we alle jaren samen zouden leven. Maar eer zijn dromen die niet uitkomen en er zijn stormen die niet gaan liggen.
Ik droomde dat dit leven zo veel anders zou zijn als deze hel waarin ik leef, zo anders als het leek.
Nu heeft het leven de droom die ik droomde vermoord.
Er staat een kasteel op een wolk, ik ga daar als ik slaap graag naar toe. Daar zijn geen vloeren die ik moet poetsen, daar in mijn kasteel op een wolk. Niemand schreeuwt of praat er te hard, daar in mijn kasteel op een wolk.
Er is een dame helemaal in het wit die me vasthoudt en een wiegenliedje zingt. Ze ziet er leuk uit en ze voelt zacht aan. Ze zegt: ‘Cosette ik vind je heel erg lief.
Ik weet een plekje waar niemand zich verloren voelt. Ik weet een plekje waar niemand huilt. Je mag er niet eens huilen daar in mijn kasteel op een wolk.
Hoor je het volk zingen, zingen, het lied van de boze mensen? Het is de muziek van een volk dat geen slaaf meer wil zijn. Als het kloppen van je hart de roffel van de trommels echoot dan staat er een nieuw leven klaar.
Als Morgen komt eraan!
Doe mee aan onze kruistocht, is er een wereld die je graag wilt zien? Doe mee aan de vlucht die je het recht geeft om vrij te zijn?
Als ik alleen ben en me inbeeld dat hij naast me zit. Als ik alleen ben loop ik met hem mee tot het morgen is.
Zonder dat hij er is voel ik zijn armen om me heen. En ik de weg kwijtraak, doe ik mijn ogen dicht en hij heeft me gevonden!
In de regen glanst het wegdek als zilver.
Alle lichten zijn mistig in de rivier.
In het donker staan de bomen voor sterrenlicht.
En alles wat ik zie is hij en ik voor altijd en altijd,
En ik weet dat ik het allemaal verbeeld, dat ik in mijzelf praat en niet tegen hem.
En hoewel ik weet dat hij verblind is zeg ik nog steeds dat er een weg is voor ons Ik hou van hem maar elke dag leer ik dat ik mij hem mijn leven zal verbeelden.
Zonder mij zal zijn wereld blijven draaien.
De wereld is vol geluk dat ik nooit gekend heb.
Ik hou van hem, ik hou van hem, maar enkel als ik alleen ben.
God in de hemel, hoor mijn gebed. Je bent in moeilijke tijden altijd bij me geweest. Jij kunt nemen , jij kunt geven. Laat hem gaan, laat hem leven.
Als ik sterf, laat me sterven, laat hem leven, breng hem thuis, breng hem thuis, breng hem thuis.
Op dit blad schrijf ik mijn laatste bekentenis, lees hem goed als ik ten slotte slaap; het is een verhaal van de mensen die je liefhadden, je moeder gaf haar leven voor jou, en gaf toen jou aan mij om voor je te zorgen.
Ga met me mee waar kettingen je nooit zullen verblinden, waar al je verdriet ten slotte achter je ligt.
Heer in de hemel, kijk genadig op hem neer.
Vergeef me al mijn zonden en neem me op in je glorie
Aanvaard mijn liefde, want liefde duurt eeuwig.
En herinner je de waarheid die eens verkondigd is: je moet van elkaar houden om Gods aangezicht te mogen zien.
Hoor je de mensen zingen, verloren in het dal van de nacht? Het is muziek van mensen die opklimmen naar het licht Voor de verworpenen der aarde is er een vlam die nooit uitdooft.
Het is nooit zo donker of het wordt weer licht (zou mijn moeder zeggen.)
Ze zullen weer in vrede leven in de tuin van de Heer. Ze zullen achter de ploeg lopen en hun zwaard weggooien. De ketting wordt gebroken en iedereen krijgt a wat hem toekomt.
Wil je meedoen met onze kruistocht? Wie is er zo sterk om met me te vechten?
Ergens achter de barricade is er een wereld waar je naar verlangt.
Hoor je de mensen zingen, hee, hoor je de trommels in de verte
Het de toekomst die ze brengen, als Morgen komt.
Wil je met ons meedoen in onze kruistocht
Wie is er sterk genoeg om met mij stand te houden Ergens achter de barricade is er een wereld waar je naar verlangt. Hoor je de mensen zingen, hee, hoor je de trommels in de verte. Het de toekomst die ze brengen, als Morgen komt!
Scarborough Fair
Als je naar de Jaarmarkt in Scarborough gaat,
Peterselie, salie, rozemarijn en tijm **)
Doe dan de groeten aan iemand die daar woont
Ze was ooit mijn echte lief
Vraag haar om een batisten blouse voor mij te maken,
Peterselie, salie, rozemarijn en tijm
naadloos en zonder fijn naaldwerk
Dan zal ze mijn echte lief zijn
Zeg haar dat ze een morgen land voor me moet zoeken
Peterselie, salie, rozemarijn en tijm
Tussen het zoute water en de zeestranden
Dan zal ze mijn echte lief zijn
Zeg haar dat het moet een leren sikkel moet maaien
Peterselie, salie, rozemarijn en tijm
En het bijeen binden met een handvol hei
Dan zal ze mijn echte liel zijn.
*) Scarborough ligt aan de kust in Engeland, ten noorden van Hull. De middeleeuwse jaarmarkt duurde er 45 dagen, van 15 augustus tot 1 oktober; geen wonder dat er veel bezoekers en handelaren waren.
Het lied in deze vorm dateert uit 1670 maar is waarschijnlijk veel ouder, gezien de vele variaties op de tekst.
In onze tekst gaat het om iemand die ooit een meisje liefhad en nu wil laten blijken dat hij haar 'nog gère ziet'. Maar het lijkt niet zo oprecht: ze moet als bewijs van haar liefde allerlei onmogelijke opdrachten uitvoeren (een batisten blouse uit één stuk, een stuk land tussen water en strand, maaien met een leren sikkel).
Persoonlijk lijkt het me te gaan om een minnaar die zijn ex fijntjes zijn rancunes onder de neus wrijft. En dat op een lieflijk, onschuldig melodietje.
**) Peterselie biedt troost, salie kracht en wijsheid, rozemarijn liefde en trouw, tijm kracht en moed. Aldus het volksgeloof.
Geboren in een kale stal, geboren zo lang geleden;
Geboren onder het sterrenlicht, Hij die ons zo liefhad.
Ver weg lag hij daar, vandaag geboren, bewijs hem eer,
Christus is geboren, voorwaar, Geboren op Kerstdag.
Door zijn lieve moeder in de krib gelegd,
zacht klinkt haar wiegelied.
Boven haar geliefde zoon bedekken de engelscharen de hemel.
Wijzen uit een ver land, herders van heuvels onder de sterren,Aanbidden het kind zo buitengewoon.
Harten vult hij met warmte.
De liefde werd in die stal geboren,
zij daalt neer in ons hart, onschuldig dromertje,
leer me de liefde kennen.
Ver weg in een voerbak, geen wieg als bedje,
Legde de kleine Heer Jezus zijn hoofdje neer
De sterren aan de heldere hemel zagen hem liggen,
De kleine Heer Jezus, slapend op het hooi.
Het vee staat te brullen, de baby wordt wakker,
De kleine Heer Jezus geeft geen kik,
Ik houd van je, Jezus, kijk omlaag van de hemel
En sta aan mijn zij tot de morgen nabij is.
Blijf bij me, Heer Jezus, ik vraag je te blijven
Dicht bij me voor altijd, en hou van me, vraag ik je.
Zegen alle lieve kinderen in jouw tedere hulp,
En maak ons klaar voor de hemel, om daar met jou te leven.
Hoor, de (heraut-)engelen zing de eer voor de pasgeboren koning.
Vrede op aardig en liefdevolle genade, God en de zondaars zijn verzoend.
Vreugdevol staan op, volkeren! Stem in met de overwinning van de hemel,
En verkondig met het engelenleger: Christus in Bethlehem geboren.
Christus, aanbeden door de hoogste hemelen, Christus de eeuwige Heer,
Zie hem aan het eind der tijden komen, vrucht van de schoot van de maagd.
Zie de godheid door de sluier van het vlees, prijs de mensgeworden godheid,
Die het behaagd heeft als mens tussen de mensen te vertoeven, Jezus onze Emmanuel.
Prijs de in de hemel geboren Prins, de zon van gerechtigheid,
Hij brengt licht en leven voor iedereen, met geneeskracht in zijn vleugels opgestaan (??)
Mild legt hij zijn heerlijkheid terzijde (?) geboren om mensen niet meer te laten sterven.
Geboren om de zonen der aarde te verheffen, om hun een tweede leven te geven.